31 december

De laatste dag van het jaar is aangebroken en we zijn vroeg wakker. We hebben ondertussen verschillende informatie gekregen over hoe in Kigoma te geraken..
Het blijkt echter flink te regenen en we laten de hoop varen om met een motor uit dit dorp te komen... Een auto blijkt hier al helemaal onvindbaar. Alle vervoer gaat over het meer en zeker in de regentijd is het beetje weg wat er al ligt onbegaanbaar..
Bij toeval ontmoeten we 4 mannen die ook vandaag in Kigoma moeten zijn en zij zijn bezig om een boot te regelen. En ja, we mogen meereizen en zullen de kosten delen. Dan begint een ochtend van regelen en wachten en niet begrijpen wat er allemaal gebeurt... Dan is er een boot, maar geen benzine... Dan is er benzine, maar geen bootsman... Dan is er een bootsman, maar geen boot...
Uiteindelijk vertrekken we met het gezelschap voor een 7 uur durende tocht over de golven van het Tanganyika meer.. Na een paar schietgebedjes weten we ons te ontspannen... In het donker varen we uiteindelijk een rivier op, waar de stroming zo sterk is, dat we twijfelen of onze boot dit gaat redden. Eind goed al goed...; Kigoma lijkt in zicht te komen.. We staan in het stikdonker aan de oever van de rivier en krijgen te horen dat we moeten gaan lopen naar het busstation... Ik kan me hier geen voorstelling bij maken, maar hang braaf mijn rugzak op mijn rug, wacht tot we vertrekken en wandel de donkere nacht in.... Tot mijn verrassing komen we uiteindelijk bij een dorpje en wordt de route vervolgd in een dala dalla... marcel heeft aan het begin van de reis een keer gezegd dat de auto's hier in een betere staat verkeren dan in Ghana... Na 5 minuten in dit busje komt hij hierop terug..... Het busje heeft "0 schokdemper" en vliegt met een vaart van 100( of meer..?) over de onverharde weg in het stikdonker richting Kigoma. Op naar een douche, eten, telefoonverbinding en misschien zelfs wel wifi....... We besluiten om naar het hotel te gaan wat in mijn reisgids als budget beschreven staat... Dit blijkt ondertussen niet meer budget te zijn en het eigendom van de minister president..... Omdat we doodmoe zijn en het ondertussen 23.00u is besluiten we toch te blijven. We gaan nog een hapje eten en genieten van ijskoud bier.... en dan gaan ineens de lichten uit en begint het nieuwe jaar...
Happy new year.