20 december
Door: Marcel
04 Januari 2014 | Tanzania, Dar es Salaam
20 december
Vanochtend vroeg op, om de ferry van 7.00u te nemen. Tot onze verassing stond er bij het vertrek van de kamer een ontbijt voor ons klaar om 6.00u. Kompleet met thee, vers sapje en de gebruikelijke eieren met toast. We hebben 2e klas geboekt en zitten op het bovendek. Doordat Afrikaanse medepassagiers gemiddeld minimaal 2 telefoons per persoon hebben begint het aardig op een callcentrum te lijken. Drie kwartier later op open zee en met wat deining is het veranderd in een kotscentrum. De een na de ander wordt ziek, je zou het bijna worden van alle geluiden. Bij aankomst in Dar Es Salaam gaan we kaartjes regelen voor de trein. We moeten onze plannen wijzigen. Plan A, om via het noorden het binnenland in te reizen lukt niet omdat die trein volgeboekt is. Plan B om naar het park van Selous te gaan laten we varen omdat dit toch minimaal 500 dollar per persoon gaat kosten om daar te komen, te overnachten en een game drive te doen. We nemen de trein naar Mbeya. Die vertrekt om 14.00 uur. De tocht duurt ongeveer 20 uur. We hebben een eigen compartiment geboekt. We rijden door het Selouspark. Vanuit de trein zien we behoorlijk wat wild waaronder giraffen en een kudde olifanten. Een man komt ons eten brengen dat beter smaakt dan het vliegtuigeten. Van slapen komt niet al te veel. De trein stopt regelmatig en bij het stoppen en weer vertrekken lijkt het alsof de wagon piepend en krakend met horten en stoten doorscheurt. We worden gewaarschuwd door de steward voor diefstal. Nog geen uur later als we liggen te dommelen komen er bij een stop twee donkere handen door het venster. Ik spring op en haal meteen uit. Geschrokken door mijn eigen handelen roep ik "sorry" tegen hem, waarop Erna begint te lachen. Hoezo sorry? Als we morgen in Mbeya zijn, gaan we een ziekenhuis zoeken. We vermoeden toch dat de teen van Erna is gebroken. Misschien dat een spalkje het genezingsproces bevordert.
Vanochtend vroeg op, om de ferry van 7.00u te nemen. Tot onze verassing stond er bij het vertrek van de kamer een ontbijt voor ons klaar om 6.00u. Kompleet met thee, vers sapje en de gebruikelijke eieren met toast. We hebben 2e klas geboekt en zitten op het bovendek. Doordat Afrikaanse medepassagiers gemiddeld minimaal 2 telefoons per persoon hebben begint het aardig op een callcentrum te lijken. Drie kwartier later op open zee en met wat deining is het veranderd in een kotscentrum. De een na de ander wordt ziek, je zou het bijna worden van alle geluiden. Bij aankomst in Dar Es Salaam gaan we kaartjes regelen voor de trein. We moeten onze plannen wijzigen. Plan A, om via het noorden het binnenland in te reizen lukt niet omdat die trein volgeboekt is. Plan B om naar het park van Selous te gaan laten we varen omdat dit toch minimaal 500 dollar per persoon gaat kosten om daar te komen, te overnachten en een game drive te doen. We nemen de trein naar Mbeya. Die vertrekt om 14.00 uur. De tocht duurt ongeveer 20 uur. We hebben een eigen compartiment geboekt. We rijden door het Selouspark. Vanuit de trein zien we behoorlijk wat wild waaronder giraffen en een kudde olifanten. Een man komt ons eten brengen dat beter smaakt dan het vliegtuigeten. Van slapen komt niet al te veel. De trein stopt regelmatig en bij het stoppen en weer vertrekken lijkt het alsof de wagon piepend en krakend met horten en stoten doorscheurt. We worden gewaarschuwd door de steward voor diefstal. Nog geen uur later als we liggen te dommelen komen er bij een stop twee donkere handen door het venster. Ik spring op en haal meteen uit. Geschrokken door mijn eigen handelen roep ik "sorry" tegen hem, waarop Erna begint te lachen. Hoezo sorry? Als we morgen in Mbeya zijn, gaan we een ziekenhuis zoeken. We vermoeden toch dat de teen van Erna is gebroken. Misschien dat een spalkje het genezingsproces bevordert.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
