19 december

Vanochtend op tijd het bed uit en voor het ontbijt hebben we al een stevige strandwandeling er op zitten. Erna heeft wat last van reizigersziekte (of van de malariatabletten) en ze heeft haar teen gestoten. Die is goed blauw maar herstelt weer langzaam. We besluiten tijdens het ontbijt om het rustig aan te doen vandaag. We vertrekken naar het noorden van Zanzibar, een fantastisch bountystrand. Het zand is hagelwit en doet pijn aan de ogen, het water heeft verschillende blauwe en groene kleuren en de locals zijn hard aan het werk. De vrouwen plukken zeewier wat overal te drogen ligt, de mannen zijn in de weer met vissen of het repareren/prepareren van de boten. We maken een stevige wandeling en worden steeds aangesproken. Ons Swahili wordt steeds beter. Jambo, Mambo, Powa, Habari, Asante, Safari en nog zowat van die kreten. Na de wandeling rijden we naar Bububu. We worden trouwens elke dag minimaal twee keer aangehouden door de politie. Met droge toastjes en wat pennen maken we vrienden. Als we weer langs komen lachen ze hun witte tanden bloot en zwaaien alsof we familie van ze zijn.
We vinden een best luxe slaapplaats met een zwembadje er bij. Op het ligbed valt Erna in slaap. Als ze wakker wordt en haar bed verzet, valt het bed op haar zere teen die al blauw was en nu ook nog dik en nog blauwer. Ze verbijt de pijn en we gaan vast kaartjes halen in Stonetown voor de overtocht voor morgen om 7.00 uur.
Geld pinnen lukt nog niet echt, hopelijk morgen in Dar Es Salaam. We nemen een koel colaatje langs de weg en een stuk verse ananas. Terug bij de kamer bestellen we ons eten. Daar wachten we nu nog op. Het is 20.10, donker, we zitten buiten in korte broek en t-shirt op een soort van balkon, horen de golven van de zee en ruiken de kruidnagels die hier overal liggen te drogen langs de kant van de weg.
Vroeg naar bed, morgen om 6.00 uur weer op.